Rozdział 35

Obudziłam się już w trochę lepszym humorze. Przed snem obiecałam sobie,  że przecież wszystko się jakoś ułoży i będzie jak dawniej. Kiedyś ktoś mi powiedział, że jeśli w coś na prawdę wierzysz i to całym sercem, ta rzecz się spełni. Wstałam, pościeliłam łóżko i poszłam do łazienki. Włosy rozczesałam i poszłam pod prysznic. Kiedy z niego wyszłam usłyszałam głos mamy.
- Julcia ?
- Jestem w łazience ! - krzyknęłam.
- Dobrze. Ja wychodzę do pracy. Na dole masz śniadanie i pieniądze. Proszę cię, jak możesz to idź zapłacić rachunki na poczcie bo ja nie mam czasu.
- Ok. - odpowiedziałam i wróciłam do tego co robiłam.
Kiedy już się ogarnęłam, wyszłam z łazienki i podeszłam do szafy. Wyjęłam z niej ubrania.  Ubrałam się i zbiegłam na dół. Tak jak mówiła mama, na dole czekało na mnie śniadanie. Wzięłam talerz z kanapkami i usiadłam na kanapie włączając telewizor. Leciał jakiś dziwny serial więc przełączyłam chwilowo na wiadomości. Po chwili usłyszałam :
" Wiadomości z pierwszej ręki ! Słynny boysband wrócił właśnie z wakacji ! One Direction spędziło ten wypoczynek w towarzystwie 2 dziewczyn. Nie znamy jeszcze ich danych, ale jak będziemy cokolwiek wiedzieć zawiadomimy was. "
Szybko wyciągnęłam telefon i wybrałam numer do Olivii. Jeden sygnał, drugi. Usłyszałam zaspane halo.
J- Słyszałaś ?
O- co ?
J- Jak to co ? Artykuł w wiadomościach !
O- Dziewczyno, ja jeszcze leżę. Daj mi spać.
J- Jak już królewna się wyśpi, niech raczy obejrzeć sobie go na Internecie. Pewnie już tam jest. Pa.
Rozłączyłam się trochę zła, że przyjaciółka mnie zlekceważyła. Wzięłam pieniądze i wsadziłam do torebki. Założyłam białe convers i wyszłam.  Centrum miasta miałam blisko, więc droga na pocztę nie zajęła mi więcej niż 10 minut. Weszłam do budynku i podałam pieniądze do okienka. Kiedy już to załatwiłam, postanowiłam iść rozejrzeć się po sklepach. Na przeciwko poczty był H&M, więc nie zastanawiałam się długo i przebiegłam przez ulicę. Kiedy weszłam do środka czułam, że wszystkie oczy są zwrócone na mnie, co było dość krępujące. Zastanawiałam się o co chodziło, ale po chwili po prostu to olałam. Wybrałam sobie sukienkę, spódnicę I koszulę.
Zapłaciłam i wyszłam ze sklepu. Następnym punktem, który zdołało mi się zrealizować był River Island. Nie było tam nic ciekawego więc szybciej z niego wyszłam niż weszłam. Po chwili zaczepiła mnie jakaś dziewczynka.
- Przepraszam, ty jesteś Julia ? - spytała.
- Tak, ale .. Skąd mnie znasz ? - spytałam zdziwiona.
Po chwili przyszła jej mama i ją zabrała bez słowa wyjaśnienia. Nie wiedziałam o co mogło chodzić, więc wyjęłam telefon i zadzwoniłam do przyjaciółki.
O : Halo ? - odebrała jakby z łaską.
J : Dobra. To jest dziwne. Ludzie się na mnie gapią, a jakaś dziewczyna do mnie podeszła i spytała się, czy to ja jestem Julia.
O: I co w związku z tym ?
J: To, że ty przychodzisz dzisiaj do mnie na noc i umawiamy się z chłopakami na skypie, żeby to wyjaśnić.
O: Dobra.. o 20 ? - spytała.
J:Może być.
Rozłączyłam się i postanowiłam wracać do domu. Po drodze wstąpiłam jeszcze do cukierni po pączki. Tak wiem, mają mnóstwo kalorii i są niezdrowe, ale i tak je kocham. Kupiłam 3 : jeden dla mnie, drugi dla mamy a trzeci dla Olivii. Wmawiałam sobie, ale i tak wiedziałam, że to ja je wszystkie zjem. Uśmiechnęłam się sama do siebie i zorientowałam się, że to był mój pierwszy uśmiech od rozstania się z chłopcami.  Byłam już pod domem. Otworzyłam go i weszłam do środka. Było już południe, więc chcąc nie chcąc zrobiłam się głodna. Wyjęłam z szafki makaron do spaghetti i sos. Kiedy makaron się gotował, postanowiłam włączyć telewizję. Leciał właśnie jeden z moich ulubionych seriali "Pamiętniki Wampirów". W ostatniej chwili zorientowałam się, że gotuję sobie makaron. Kiedy już zjadłam, zaczęłam oglądać jakiś film pt. "October Baby". Na początku film wydawał mi się nudny, ale po chwili jednak mnie wciągnął. W wielu scenach zaczęłam płakać. Były tak bardzo wzruszające, że nie dałam rady.  Kiedy jednak się skończył poszłam na górę się położyć, bo trochę bolał mnie brzuch. Nie wiedząc kiedy zasnęłam. Obudziła mnie Olivia.
- Co ty tu robisz ? - spytałam zaspanym głosem.
- Jest 19.40. Cieszę się, że mam klucze, bo teraz pewnie bym stała przed twoim domem jak idiotka. - powiedziała z ironią.
- Tak, tak wiem. - wstałam i przetarłam oczy.
- Ty idź się ogarnąć a ja wejdę na skype. - powiedziała przyjaciółka.
Tak jak powiedziała tak zrobiłam. Poszłam do łazienki, przebrałam się i uczesałam. Kiedy weszłam do pokoju Olivia już rozmawiała z chłopcami. Przywitałam się.
- Heej ! - posłałam im całusa.
- Cześć. - odpowiedzieli mi tym samym.
-  Mamy problem.. - powiedziałam po chwili.
- Chcieliśmy Wam o czymś powiedzieć.. - zaczął Liam
________________________________________________________________________
Chciałam wszystkim, co skomentowali tamten rozdział podziękować. I oto właśnie mi chodziło ! Kiedy weszłam rano, uśmiech sam nasunął mi się na usta. Oby tak dalej ! xx